Rozpoznanie Istoty Życia – przynosi ciszę i chce się milczeć…
Przychodzi nie tylko zrozumienie, ale i odczuwanie Jedności. Nie ma już konieczności tworzenia pozoru jedności, nawiązywania relacji poprzez gest, słowo, myśl.
To ciekawy okres.
Później przychodzi następny, jakże inny.
Bez pozorów, potrzeb, zależności. Gdy milkniesz w wolności od pozoru jedności, a stajesz się nią żywo, dostrzegasz z wewnątrz każde „fałszywe słowo, gest, zamysł”. Widzisz grę pozorów i zależności. A wówczas przychodzi pewne znużenie tym światem.
Widzisz nagość tego świata i jego drogę do swej nagości.
Czas zdjąć stary repertuar z afisza.
Cóż pozostaje? Dobre pytanie, przed którym stanie każdy zbudzony…..
Można wówczas powiedzieć -nic nie ma, jest tylko pustka i zapaść się w bezsens istnienia / znam takich…., lub iść dalej uważnie obserwując następny etap dziejącej się rzeczywistości.
Kto czeka na koniec drogi , który zwieńczy Raj i odpoczynek, może się rozczarować…….
Raj jest stanem rozpoznania wewnętrznej wolności…od konieczności doświadczeń. Głowa węża zdeptana, boskość przewodnictwo bierze, Apokalipsa kończy dzieło drogi doświadczania.
Odsłuchałam nagranie o odczynianiu zła…
Każde skurczenie się, jest spowodowane – odcięciem od siebie Ducha, jako całości, a dzieje się to poprzez nadanie mocy jakimkolwiek formom zewnętrznym jako ważniejszym od nas, lub mniej ważnym, również wyobrażeniom, programom, lękom, ludziom.
Wszytko jest Jednym objawionym w różnorodności, jak dźwięki jednego fortepianu..
To tylko ludzki umysł nadał rzeczywistości Raju /Światłości swoje wyobrażenie podziałów. To niski etap samopoznania….choć przecież ze świadomym zamysłem rozwoju stworzony.
Jeśli uznaliśmy boskość w sobie, jakże możemy nie uznawać jej gdzie indziej? Wszystko co było, jest i będzie JEST Duchem Doskonałości…..i nie ważne co się wydarza, lecz KTO doświadcza…..