Mężczyźni żyją we frustracjach nie potrafiąc zaspokoić oczekiwań kobiet, lub cierpią porównując się z zamożniejszymi i dążąc do majątków zapominają żyć. A gdy nie udaje im się wygrać wyścigu marnieją. To często powoduje bezsilność, ucieczkę od życia w używki, powierzchowność, samotność.
Życie upływa, marnieją ludzie, smutnieją..walczą lub upadają.

Bajki są cudowne, jednak podobnie jak wiele pism natchnionych potrzeba nam umieć je odczytać.
Kopciuszek, czy śpiąca królewna – to zeński aspekt – serce, królewicz – męski…..
Serce czeka, aż umysł uzna jego WARTOŚĆ, MOC, POTEGĘ, zamknie czas odrębności i dominacji samotnego umysłu, a wówczas juz zjednoczeni będą żyli długo i szczęśliwe.
Podobnie mozna spojrzeć na żeńskie/ciało i męską/świadomość/ducha. Ciało czeka na ten specyficzny pocałunek, budzący ciało z trudnej materii ku światłu, czeka na czas wyróżnienia i pełnego poślubienia.

W bajkach nie ma winnych. Królewicz od Kopciuszka, czy od Śpiącej Królewny czekali na właściwy czas, aż Kopciuszek i królewicz dorośną, czy klątwa czarownicy straci moc. Musiał upłynąć pewnien czas.

Podobnie jest z umysłem i sercem, czy duchem/świadomością i ciałem….MUSIAŁ UPŁYNĄĆ WŁAŚCIWY CZAS, abyśmy dorośli by zdjąć „klatwę” czar , program dualnego świata.
I TO SIĘ DZIEJE.

Nie szukajmy więc winnych, dorastajmy.
Nie oczekujmy też ze świata zewnętrzego królewiczów lecz sami budźmy nasze umysłu, aby zaślubiły serca….a Duch niech złozy pocałunek na naszym ciele, by zbudziło się ze snu uznającego jego marność i powstało do prawdziwych zaślubin w światłości.
Niech nastanie NOWE KRÓLESTWO NASZEGO ISTNIENIA.

Kobiety przestną oczekiwać, mężczyżni porównywać , wstaniemy piękni naszą pełnią – tworzyć NOWE KRÓLESTWO.

Każda nastepny etap poznania to śmierć pewnej niewiedzi i narodziny pewnego zrozumienia.
A Jezus przekazuje nam coś znacznie ważniejszego.

Byłam na spotkaniu w szkole u mojego wnusia, lekcja pokazowa. Pani omawiała z dziećmi tradycje wielkanocne. Był też pokaz multimedialny. Na jednym ze zdjęć pokazana była tradycja chyba topienia Judasza.
Pomyślałam wówczas -jak daleko jest kościł k. od prawdziwego przeslania Jezusa.

Tak jak Budda przyniósł nam informację jak pracować z umysłem, jak oczyścić go z programów, tak Jezus uczy nas jak oczyścić serce.

1.To On sam wybiera Judasza
Tak my wybieramy na swej drodze, kazdą napotkana osobę do wspólnej pracy, nad jakimś wzorcem, programem, który jest w nas.

2.Jezus stanął na przeciw zołnierzy, nie chciał odejść, mimo, że Piotr namawiał Go do tego. 
 Czyż miałbym nie wypić z kielicha, który przygotował dla mnie mój Ojciec?
Tak i my, powinniśmy zmierzyć się z doświadczeniem, które przyszło, gdyż jest przygotowane ono przez naszego Ojca, czyli przez nas samych jako duchowa Istota.

3.Jezus staje przez Piłatem. Nie broni się, nie tłumaczy, nie atakuje. Utrzymuje jedynie w sobie pamieć – Moje królestwo jest nie z tego świata. Tzn. że koncentruje się na swojej duchowej Istocie. Mówi jeszcze do sędziego – Gdyby mój Ojciec nie dał Ci tej władzy, nie miałbyś jej nade mną.
W chwilach doświadczeń, mamy pamietaj KIM JESTEŚMY/ duchowa Istota, Śiwatło, oraz że druga osoba, doświadczenie stanęło przed nami gdyż tę władzę dał jej Duch, czyli nasza dusza właściwie. Tak było umówione. Nie trzeba więc kłócić się, udowadniach swych racji, atakować, lecz skupić się na swym świetle.

4.Jezus bierze swoj krzyż.
Dla nas oznacza to, abysmy nie zrzucali na innych naszych wzorców, ograniczeń, programów, nie obwinianli ich za to co sie wydarzyło, lecz znaleźli przyczynę w sobie i ten krzyż wzięli na siebie.

5.Golgota, to miejsce śmierci tego co ziemskie. 
Dla nas oznacza kulminacyjny moment smierci naszego programu.

6. Na Golgocie jest dwóch złoczyńców, dwie półkule mózgowe.Ten po lewej -logika……wystawia Jezusa na próbę, posługuje sietylko tym co logiczne w dualnym świecie, ten z prawej – mówi, wierzę Tobie Jezusie. 
Jezus mowi – Juz dziś jesteś ze mną w raju. 
W chwili gdy nasz wzorzec ma umrzeć, nie słuchajmy lewej logicznej dualnoscia półkuli, lecz skupmy sie bardziej na prawej i połączmy ją z sercem.Skupmy się na sercu, nie słuchając podszeptów logiki.

7.Smierć Jezusa , ziemskiego oblicza.

Zobaczmy tę drogę na przykladzie.

1.Kobieta spotyka meżczyznę, wchodzi w związek, on zdradza ją.
Jako dusza sama go wybrała, do swojej lekcji.

2.Jest w w tym doświadczeniu, niech nikt sie nie wtrąca.

3.Rozmawia z mężem. Nie osądza go, nie walczy, lecz pamiętając, że jest duchową istotą, a jej królestwo nie jest z tego świata wie, że to duch/ jej dusza dała męzowi przyzwolenie na to doświadczenie.

4.Bierze swój krzyż, czyli odczuwajac żal, komunikuje się ze swoim wnętrzem.

5.Staje na Golgocie. Logika mówi -on drań, nie słucha jej. Zwraca się do prawej i do serca. W sercu czuje miłość, pozostaje w niej….
Jesli pamięta , że chodzi o naukę MIŁOŚCI , powie, rozumiem – kocham Cię, jesli chcesz odejśc jesteś wolny.

Jej dusza uwolniła się od tematu zdrada, nie pozostał w niej program, gdyż w chwili przełomowej – wybrała miłość. 
A miłość to świadomosć naszej bezcielesnosci, światłości, ducha, którym jesteśmy.
Dla niej to koniec lekcji. Nie chodzi o to czy pójda razem, czy osobno, lecz o to, że ONA ZMARTWYCHWSTAŁA,…..
Powstała z martwych. Byla martwa, gdy była zazdrosna, martwa czyli utozsamiająca się z ciałem, przywiązania, zależności, emocje. Umarła w swym cielesnym odczuwaniu zazdrości, zmartwychwstała, narodziła się jako duchowa istota wolna od programu.

Takie jest nasze życie, tego uczą Nauczyciele, o to chodziło Jezusowi w Jego naukach…
Nie celebracja Jego narodzin czy śmierci, nie użalanie się, czy wynoszenie Jego postaci,……taka świadomość nie potrzebuje tego, lecz narodziny naszej boskosci, śmierć wzorców i naradzanie wyższego zrozumienia swej boskiej Istoty -oto istota przesłania.

Na jeszcze wyższe zrozumienie życia ludzie nie byli jeszcze gotowi, nie zdradził więć wszystkich tajemnic, lecz zapowiedział przyjście POCIESZYCIELA….

Gdy otwieramy wyższe serce i wyższy umysł – słowa same wyjawiają swą tajemnicę.