„….Umiłowana, nic nigdy nie należy do nikogo, gdyż jest tylko JEDNO, w obrębie którego tworzą się formy i zależności. Tak, dusze odrębność udają, lecz tylko na czas jakiś, aby bawić się i ewoluować w swym poznaniu życia na Ziemi.
Jednym z planów tego świata jest rozpoznać pozorność oddzielenia jeden od drugiego, jednego serca od drugiego, duszy od duszy. To tylko pozorne, gdyż w jednym łonie wszechświata i w jednym Duchu wszystko Jednym.
Przez wieki człowiek szedł i widział oczyma rozdzielenie, umysłem kalkulował jak zabezpieczyć się przed stratą, gdy już posiadał, lub dążył do zdobycia – dóbr, partnerów, dzieci. Walka i lęk nieustający i prawo własności.
Dziś czas iść dalej, ku sobie prawdziwemu, tam gdzie wszystko jest jednym, zrozumieć to trzeba i poczuć.
Wszelkie sytuacje nie są dla bólu, lecz po to, aby zobaczyć, wciąż istniejące w człowieku – uznawanie oddzielenia i prawa własności. Nie ma straty, jest przemieszczanie się dusz w obrębie swoich zadań. 
Przychodzą i odchodzą zgodnie z podjętymi wspólnie przed narodzinami – ustaleniami, a dzieje się to dla wzrostu obojga.
Nie ma, moje dziecko, mój partner, moja własność – zamiast tego jest – nauka macierzyństwa, partnerstwa itd……Są to tematy uczące -OPIEKI , zatroszczenia się o wspólny czas i prowadzenie – rodzica i dziecka, wspólnoty partnerstwa, czy też opieki nad ziemią, czy inną formą materii.
To tylko nauka – posiadania, a później wyższa OPIEKI podczas wspólnego czasu.
Nie ma śmierci, ani zniszczenia, wszystko nieustannie zmienia swą formę, aby w konsekwencji powrócić do Źródła, do złotego deszczu wszech-możliwości.
Zawsze w Twoim sercu Ukochana jest cały wszechświat, gdyż serce, choć ludzkie, jest tożsame z łonem wszechświata, tylko człowiek wybiórczo z niego korzysta, wybiórczo je zna, w nim i dziecko, które przyjęłaś w to życie dla wspólnej nauki i wszelkie gwiazdy, galaktyki.
Mów do swego serca, mów do duszy dziecka, ono jeszcze w kształcie i formie duszy, słyszy Cię i widzi. Choć już nie Twoje i formę ciała inną przybierze, nadal serce jedno jest i miłość jedna, z dzieckiem tym i każdym, z drzewem, wiatrem i gwiazdami.
To nie dziecka Ci brak, lecz rozszerzenia w którym mogłabyś poczuć całą siebie jako Ducha, a w nim wszystko, co było i jest, całą miłość istnienia, miłość, którą jesteś.
Nic wyrwać z tego nie można , gdyż Jedno jest łono i to tylko pozorny jest brak. I tam Dom jest tu tylko chwila snu. 
Gdy z tamtego świata dusza wychodzi w to życie , jakby na chwilę na spacer wyszła i wracać chce, choć jako człowiek o tym nie pamięta. Pozwól, więc w domu odpocząć duszy dziecka o które pytasz. Tam jest Dom dusz.”

<3
Umiłowana, nic nigdy nie należy do nikogo, gdyż jest tylko JEDNO, w obrębie którego tworzą się formy i zależności. Tak, dusze odrębność udają, lecz tylko na czas jakiś, aby bawić się i ewoluować w swym poznaniu życia na Ziemi.
Jednym z planów tego świata jest rozpoznać pozorność oddzielenia jeden od drugiego, jednego serca od drugiego, duszy od duszy. To tylko pozorne, gdyż w jednym łonie wszechświata i w jednym Duchu wszystko Jednym.
Przez wieki człowiek szedł i widział oczyma rozdzielenie, umysłem kalkulował jak zabezpieczyć się przed stratą, gdy już posiadał, lub dążył do zdobycia – dóbr, partnerów, dzieci. Walka i lęk nieustający i prawo własności.
Dziś czas iść dalej, ku sobie prawdziwemu, tam gdzie wszystko jest jednym, zrozumieć to trzeba i poczuć.
Wszelkie sytuacje nie są dla bólu, lecz po to, aby zobaczyć, wciąż istniejące w człowieku – uznawanie oddzielenia i prawa własności. Nie ma straty, jest przemieszczanie się dusz w obrębie swoich zadań. 
Przychodzą i odchodzą zgodnie z podjętymi wspólnie przed narodzinami – ustaleniami, a dzieje się to dla wzrostu obojga.
Nie ma, moje dziecko, mój partner, moja własność – zamiast tego jest – nauka macierzyństwa, partnerstwa itd……Są to tematy uczące -OPIEKI , zatroszczenia się o wspólny czas i prowadzenie – rodzica i dziecka, wspólnoty partnerstwa, czy też opieki nad ziemią, czy inną formą materii.
To tylko nauka – posiadania, a później wyższa OPIEKI podczas wspólnego czasu.
Nie ma śmierci, ani zniszczenia, wszystko nieustannie zmienia swą formę, aby w konsekwencji powrócić do Źródła, do złotego deszczu wszech-możliwości.
Zawsze w Twoim sercu Ukochana jest cały wszechświat, gdyż serce, choć ludzkie, jest tożsame z łonem wszechświata, tylko człowiek wybiórczo z niego korzysta, wybiórczo je zna, w nim i dziecko, które przyjęłaś w to życie dla wspólnej nauki i wszelkie gwiazdy, galaktyki.
Mów do swego serca, mów do duszy dziecka, ono jeszcze w kształcie i formie duszy, słyszy Cię i widzi. Choć już nie Twoje i formę ciała inną przybierze, nadal serce jedno jest i miłość jedna, z dzieckiem tym i każdym, z drzewem, wiatrem i gwiazdami.
To nie dziecka Ci brak, lecz rozszerzenia w którym mogłabyś poczuć całą siebie jako Ducha, a w nim wszystko, co było i jest, całą miłość istnienia, miłość, którą jesteś.
Nic wyrwać z tego nie można , gdyż Jedno jest łono i to tylko pozorny jest brak. I tam Dom jest tu tylko chwila snu. 
Gdy z tamtego świata dusza wychodzi w to życie , jakby na chwilę na spacer wyszła i wracać chce, choć jako człowiek o tym nie pamięta. Pozwól, więc w domu odpocząć duszy dziecka o które pytasz. Tam jest Dom dusz.

Gdy przestają istnieć stare dualne programy Bóg objawia tajemnice życia niczym rozkwitający kwiat lotosu nowe płatki.
Tak dzieje się na naszych warsztatach oraz w moim zyciu.
Nazywam to cudem życia….
Warsztaty stacjonarne Uniwersytetu, który prowadzę…. inspirowane są przez Ducha…..w sposób doskonały. Mamy za sobą już drugi rok spotkań. Niektóre osoby odeszły, inne pojawiły się na chwilę…ale została grupa,która wytrwale pracuje..
Gdy uczeń gotów, pojawia się mistrz. 
Tak dzieje się na każdym etapie….Gotowość grupy powołuje następne objawienia, coraz głębsze. 
Zadziwiające jakiż to niesamowity proces. Widzę całość zamysłu, każdego z uczestników i dziejące się na wielu poziomach zmiany. 
 Trzeba swoim zyciem dojść do ciszy, prostoty, aby móc zobaczyć bogactwo życia i jego wielopłaszczyznowość, a jednocześnie małość w stosunku do Stwórczego Pierwotnego Umysłu.

Badanie wszechświata przez człowieka jest jeszcze jak droga ślepca.

Na czerwcowych zajęciach warsztatowych ukazano nam pewien proces uzdrawiania. Wcześniejsze zajęcia majowe – były przygotowaniem, aby w czerwcu „poszedł” głębszy , niezwykły akt uzdrawiania żeńskiego aspektu…

Jeden z mężczyzn został poprowadzony /cudnie było obserwować trwające wielomiesięczne przygotowania/, ku uruchomieniu pola serca, połączeniu ze sferą duchową, i dalej ku pracy z kobietami…..aby pomóc im pootwierać ich przestrzeń kobiecości. Mężczyzna, który nie zajmował się uzdrawianiem wiedział gdzie dotknąć, położyć dłoń, stanąć, aby kobieta ujawniła swoją KOBIETĘ. 
 Żeński aspekt otwierał się, a kobiety stawały się jak młode dziewczynki, baletnice, lekkie, taneczne, szczęśliwe, ich oczy rozświetlał blask, ich postaci jakby unosiły sie nad ziemią….
Niezwykłe było oglądać ten spektakl. Podnosiły się z maty, wstawały troszkę oszołomione i ruszały wokół pomieszczenia….To nie były te same kobiety….ich Duch został uwolniony i objawił się….Odczuły czym jest prawdziwa kobiecość..

Rozszerzone, połączone z dalszymi polami energetycznymi , z Duchem, zespolone ze swoim męskim aspektem – tańczyły bardziej niż szły.
Przekroczone zostały bariery , nastąpiło otwarcie i zjednoczenie….Duch działał poprzez mężczyznę a one w pełnej otwartości tańczyły wspólny taniec poddając się mężczyźnie.Duchowi……

Podczas tych procesów przekazano nam wiele cennych uwag. Opiszę dwie.

1 Mężczyzna w akcie seksualnym znajdujący się za kobietą pozbawia ją energii, osłabia, traktując z poziomu zwierzęcego…
I chodzi tu o aspekt energetyczno- świadomościowy. Warto to głębiej przemysleć.
2.To samo dotyczy życia – ciało aspekt żeński, życie/jako obraz Ducha/ męski. Gdy stawiamy życie za sobą pozbawiamy nasze ciało energii. Życie powiniśmy postawić przed sobą, jak kobieta ukochanego i przyjąć je, naradzając swoim sercem.

WIem, że te dwa punkty mogą zostać niezrozumiane przez niektórych czytających. Umieszczam je dla gotowych, aby pojąć.

Nie da się opisać wszystkiego, gdyż to głęboka praca i dla tych…którzy mają już w sobie poukładaną pewną wiedzę, energetykę, posprzątane programy.

Zajęcia są tak ważne dla uczestników, że poproszono mnie o spotkania również w wakacje, a na zakończenie dostałam przepiękny bukiet kwiatów.

Dziś rano, po opisanej pracy z grupą, objawiono mi dalsze tajemnice symbolikę raju i jego prawdziwy obraz, głęboką iluzję płci, przyczynę ich powołania, iluzję osobowości ludzkiej,…a jednocześnie istotę życia form.

Niby wiedziałam to wszystko, ale są mi ujawniane coraz głębsze 
aspekty….rozwiązywane coraz subtelniejsze programy iluzji.

Dziękuję Bogu za to, Bogu, którym jesteśmy i nie jesteśmy…
Niezwykłe.

Wiele kobiet wciąż bazuje na bajkach o Kopciuszku, czy Śpiącej Królewnie czekając, że przyjdzie, pocałuje, da bogactwa, wyniesie, uwielbi…czekają nieraz bez powodzenia całe życie, lub doszukują się, oczekują od partnerów nie będących królewiczami. Muszą być piękne w oczekiwaniu , aż pojawi się….Jeśli nie są podobne do królewny robią operacje plastyczne, wypychają usta, biusty, pośladki….Walczą z innymi kobietami, nienawidzą tych, które wygladają „lepiej”. Żyją w walce, zazdrości, często gdy nie doczekały się „biorą” co jest pod ręką i bojąc się utracić mężczyzny czy statusu mężatki stają się piekielnicami, zazdrosnymi lub „matkami polkami” – mam dzieci, to wystarczy. Nie dość piękna by być księżniczką , czy niezauważona przez księcia – staje się walczącą feministką nienawidzacą mężczyzn, ale tak naprawdę siebie….