Minęło 7 lat od pierwszych wyraźnych kontaktów z moją Wyższą Jaźnią. Dużo to czy mało? Czasem ludzkim mierząc niewiele, jednak jeśli określę go doświadczeniami, zdobytą wiedzą, poznaniem, poziomem odnalezienia siebie, zrozumieniem życia ? to niesłychanie ogromna czasoprzestrzeń.
Z jednej strony czas bardzo szybko minął, pamiętam, że kiedy zastanawiałam się nad 2012 rokiem, wydawało się, że minie jeszcze kawał życia zanim dotkniemy tego magicznego momentu, z drugiej strony przeżyłam tak wiele doświadczeń w każdej dziedzinie życia poznając wielopoziomowość istnienia. Nauczyłam się widzieć duchowy plan, rozumieć ziemskie zależności, poznałam życie na Ziemi i zrozumiałam dlaczego tu jesteśmy.
W ciągu tych 7 lat przeżyłam tysiące lat oczyszczając wiele nie tylko moich wcieleń, ale i globalnych wzorców dotyczących programu trzeciego wymiaru.
Działo się to dzięki Wam Kochani. To Wy, podczas wspólnych spotkań, sesji, regresji, warsztatów, dostarczaliście tematów które mogliśmy obejrzeć z wyższej duchowej płaszczyzny i rozwiązać.
Zgłębiałam życie na Ziemi.
Kiedy tu zeszłam, choć pamiętałam ciszę źródła, niewypowiadalną miłość, nie umiałam zupełnie zastosować jej w tutejszych warunkach. Tam skąd przybyłam wszyscy byli ciszą i miłowaniem, tutaj zupełnie odwrotnie ? strach, ból, dominacja, maski, przemoc, odrzucenie, trudno było to poukładać.
Długo trwało nim zrozumiałam cel swego życia ? a jest nim, poznanie tutejszych warunków, stanie się człowiekiem z całą jego małością, bezsilnością, lękami i zaszczepienie w tę postać tego co już znałam z innej zapamiętaj rzeczywistości.
Często zadawałam sobie pytanie ? jak przełożyć MIŁOŚĆ, jak ją zastosować w tym nisko-wibracyjnym świecie, gdzie dookoła żadnego zrozumienia ani otwartości. Trwało to wiele lat, wymagało doświadczania, prób i błędów, aż nastąpiło zrozumienie.
Dziś wiem jak na Ziemi stać się miłością, jak stać się kobietą, jak stać się mężczyzną, jak wolnością, jak wyjść poza ten świat będąc jednocześnie w tym świecie. Wiem jak żyć prawdziwą miłością we wdzięczności za każdą sekundę istnienia, za każde doświadczenie, za dotykanie człowieka, za dar BYCIA TU I TERAZ, za bycie bogiem poznającym, tworzącym, istniejącym we wszechistności.
Dziś wiem, jak ważne role pełnimy dla siebie będąc partnerami duchowymi / każda relacja z drugim człowiekiem/ dając sobie szansę doświadczania życia, gdzie nie jest ważne jakie role odgrywaliśmy, lecz jakie wnioski wyciągnęliśmy, gdyż to pomaga nam ewoluować.
Życie, które znałam było eteryczne, piękne, powabne, delikatne, subtelne, pełne czułości, słodyczy, oddania. I tutaj na Ziemi, teraz to wiem, mamy do tego zmierzać. Zeszłam z Miłości, weszłam w trud, który przemieniam w Miłość. To ważne i piękne zadanie i dotyczy każdego nas, gdyż każdy z nas pochodzi z MIŁOŚCI, zszedł w trud ziemskiego życia i wyznaczył sobie przemienienie go w Miłość.
Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek stał się Bogiem.
7 długich i krótkich lat zaowocowało w moim życiu wieloma zmianami również rodzinnymi – dzieci stały się dorosłe, wnuczęta mają już po 5 lat.
Poznałam wielu wspaniałych ludzi, zwiedziałam ciekawe miejsca, napisałam kilka książek.Dziś zamykam pewien etap w którym z osoby poznającej życie staję się świadomym twórcą życia.
Z pewnością wielu z nas odczuwa w ostatnich dniach potrzebę przeglądu życia i zamknięcia za sobą tego co jest ze starego świata. Idziemy w nowe i warto rozpocząć ten czas świadomie. Wyznaczmy cele, uświadommy sobie priorytety i zacznijmy nową jakością życia tworzyć NOWY ŚWIAT.
POWRÓCIĆ JUŻ
Tak wiele w nas niepewności,
Tak wiele niezrozumienia choć przecież tysiące,
Miliony lat szliśmy do PRZEBUDZENIA.
Schodzą dusze ciekawe, niezwykłość w nich ogromna jest,
Oddają one swe życie by innym ŚWIATŁOŚĆ nieść.
Nie trzeba już śmiertelności,
Czas zgrzebną suknię zdjąć,
Czas już otworzyć oczy NIEŚMIERTELNOŚCIĄ SWĄ.
Duszę schodzą niezwykłe budzą serca tak wielu,
Aby, gdy zabije dzwon być na wspólnym weselu.
Kto zaślubi tam kogo?
DUCH Z DUCHEM połączy się,
Dzięki temu, że pewne dusze w katusze oddały się.
Zeszła księżniczka z odległej planety
By człowiekiem się stać, powstała jako kobieta
By innym zrozumienie dać.
Chciała poznać świat kobiet czasu zatracenia,
Nie wiedziała jak trudną misję sobie wybiera.
Nie raz łzy ronić musiała , nie raz serce pękało
Gdy patrząc na świat ludzi wzruszenie górę brało.
Zatraciła się w swej ziemskości, utraciła swój blask
Stała się ziemską kobietą, aby KOBIETĄ SIĘ STAĆ.
Poznała życia wymiar ludzki
Teraz jest już nowy czas
Zbliża się już przebudzenie wielu ludzkich ras.
Jej serce też się budzi wspomnienia tworzą się
Tam pamięć jej godności i jej pradawny kres
Tkliwość się w sercu budzi, pamięć boskiej wielkości
Moc serca męskiego ze swej krainy WOLNOŚCI.
Tak bardzo by już chciała powróć w strony swe
Lecz wie, że jeszcze nie czas nie wszystko zbudziło się.
Prawdę za bajki tu mają, nie poznało jej wielu
Więc ona ma tu jeszcze być na DUCHA weselu.
Czasami za domem zatęskni lecz dobrze o tym wie
Że droga którą wybrała niebawem skończy się.
Wesele wówczas zagości, zaślubin będzie czas
A ONA no cóż odejdzie tam gdzie jest
JEST NOWY JUŻ CAŁKIEM CZAS.
Przestrzeń się ogromna otwiera
Kanały tworzą się
Spoziera w dół jej OFELIA
Z sercem znów łączy się.
Zagrzami znów GŁOS WSZECHWIECZNOŚCI
Połączą światy się
A ONA cóż – wróci do siebie
By sobą zająć się.
Połączyć światów wiele nie łatwą pracą jest
Ona ją właśnie kończy
Czas odrodzić się
Znów poczuć swą wieczność
Śmiertelność zamknąć już
Obudzić w sobie swą boskość
Być Panią światów znów.
