Pierwsze ukazane wcielenie.
1.Młody mężczyzna ugodzony dzidą w serce, nagła śmierć. Plemię, w którym żył nie znało duchowej głębi, chowano spopielone ciała zmarłych w glinianych naczyniach i to był koniec zastanawiania się nad śmiercią. Był młody, pełen życia, otwarty na bycie tutaj, w tej rzeczywistości i nagle zostaje wytrącony jako dusza, świadomość, z ciała. Dla niego to szok, przerażenie, ogromny lęk, zupełna dezorientacja. Widzi ciało, siebie poza ciałem i ?co dalej, nie wie co z tym zrobić, gdzie iść, co to znaczy, co się dzieje, przerażenie jest tak ogromne, paniczne, że rzutuje na całą jego przyszłość na Ziemi. Z czasem pojawiają się Opiekunowie i przeprowadzają duszę. Kiedy przychodzi czas ponownego zejścia we wcielenie bardzo nasila się poznana w chwili śmierci emocja. Niby mężczyzna wie co dzieje się po śmierci jednak emocja tak destrukcyjna tkwi w nim i może być przepracowana tylko podczas wcielenia. Istoty Opiekuńcze chcą złagodzić zejście w ciało i pokazują jak na Ziemi trwa ciągły, nieustający marsz dusz, jedne schodzą inne opuszczają Ziemię, ale to tylko na chwilkę pomaga.
2.Następne wcielenie- kobieta. Mieszka na wsi, jesteśmy w małej chałupce, obok kręci się mąż.
Kobieta nienawidzi swej kobiecości, uważa ją za przekleństwo, utożsamia się z pochwą, poprzez którą mąż czerpie przyjemność lub jest wydawane na świat potomstwo / tutaj mała córeczka/. Kobieta nie ma żadnej własnej wartości, w jej głowie i sercu jest tylko ogromny trud życia, upodlenie, przecież nie przestanie być kobietą, nie może z tego wyjść, a kobieta jest potrzebna tylko po to, aby zaspokoić męża i dać temu światu następne nieszczęśliwe kobiety. Jest ból, nienawiść, bezsilność, kobieta właściwe nie żyje, lecz trwa w nieustannej udręce życia.
Wygląda to tak, jakby dusza bojąc się nagłej śmierci w ciele mężczyzny postanowiła narodzić się kobietą, niby to bezpieczniejsze, lecz nie wie jaki jest cel życia kobiety, nie rozumie żeńskiej energii. Kobieta uważa, że mężczyzna ma pracę i jakąś z tego satysfakcję, zadowolenie z seksu, ma władzę, może wszystkim zarządzać, uczestniczyć w świecie zewnętrznym, a ona? Nic, gdyby nie pochwa, która daje spełnienie mężczyźnie i rodzi dzieci, nie byłaby potrzebna. To wcielenie zapisało bardzo trudne wzorce kobiecości w mojej klientce.
3.Wcielenie kobiety było tak deprymujące, że w następnym, każdy objaw rodzenia życia budzi przypomnienie poprzedniej traumy. Nawet wiosna, kiedy budzi się przyroda, rozkwitające kwiaty, wszystko wokół pobudza destrukcyjną pamięć – rodzić, rodzić, rodzić, pochwa, ból, nienawiść do kobiecości. Te odczucia pojawiają się, gdyż nie zostało uzdrowione zrozumienie kobiecości i będą wychodzić tak długo, aż przyjdzie zrozumienie. Z czasem emocje oraz odczucia łagodnieją i choć dziś nie są tak widoczne nadal działają niszcząca na życie kobiety, jej relacje ze swoją kobiecością, matką, dziećmi.
4.Wcielenie gdzie jest mężczyzną i ginie w walce z niedźwiedziem. Jest tam więcej mężczyzn, wybrali się na polowanie, teraz odpoczywają, pojawia się potężny niedźwiedź i atakuje mężczyznę, inni biegną wprawdzie na pomoc, ale są jakby w tle. Ważne jest tylko to co dzieje się między nimi. Mężczyzna ma w sobie lęk przed śmiercią z pierwszego wcielenia ale i brak woli życia z wcielenia drugiego, razem powoduje to jego słabość, bezsilność, nie walczy, poddaje się, umiera, ponieważ drugie wcielenie – niechęć do życia działa silnej.
5.Są nam następnie pokazane wcielenia mężczyzn, ciężka praca, kopalnie, kamieniołomy, niewolnictwo, jakieś kajdany na nogach, brak możliwości, perspektyw, skazanie na ciężar życia. Można by podsumować – ciężka praca. Te wcielenia są wynikiem wcześniejszych wzorców – programów, życie to udręka, trud, bezsilność, podległość losowi w ciągłej niedoli. Dusza znała wcielenie kobiety, w którym kobiecość była upodleniem, wydawało się kobiecie, że ciekawiej mają mężczyźni, tutaj poznawała, że nie miała racji.
6. Po wcieleniach ciężkiej pracy wybiera wcielenia złodzieja. Duże miasto, gang ulicznych złodziei, biedni, obdarci kieszonkowcy, jakieś biedne, zaniedbane domy, może jeden dom, kobiety lekkich obyczajów, ale lekka praca. Nie żyje zbyt długo.
Dużo wcieleń pełnych samotności.
To było ostatnie wcielenie, ale nie koniec naszej pracy.
Dusza poznawała aspekty kobiecości, męskości, pracy, śmierci, z jednego przechodziła w drugie, aby zobaczyć z innej płaszczyzny to czego wcześniej nie rozumiała, lub czego się bała, dając sobie w ten sposób szansę ewolucji świadomości.
Kiedy posprzątałyśmy serce nastąpił proces wypełnienia boską miłością a później przyszedł czas na umysł, w którym było tylko jedno – brak zgody, aby stać się miłością, niedowierzanie, analiza niemożliwości – i to sprzątnęłyśmy.
Podczas pracy z umysłem serce wysyłało swoją miłość i zasilało umysł, po oczyszczeniu i napełnieniu umysłu światłem i on zaczął ?adorować? serce. Te dwie energie połączyły się i zeszły w dół otwierając splot słoneczny, który pięknie nam zajaśniał, następnie energia zeszła do czakramu płciowego gdzie pokazał się kwiat lotosu, biały, czysty, dziewiczy, płatki wibrowały zapraszając do siebie męską energię, dalej energia zeszła do czakramu podstawy i zeszła nogami do ziemi. Pochwa ożyła, wibrowała energią czystą, ciepłą, zapraszającą.
Energia, która zeszła do jądra Ziemi zawróciła wzbogacona o energię ziemi i wypełniła ponownie nogi przeszła całe ciało, wyszła górą, nastąpiło połączenie nieba i ziemi, a moja klientka była czystym, otwartym kanałem, ich dzieckiem, poprzez które te dwie energie pięknie przepływały. Ciało żyło.
Pokazano nam wówczas czym jest kobiecość. To serce, które po procesie oczyszczania stało się olbrzymie jak wszechświat otworzyło swe ramiona na przyjmowanie istnienia. Kobiecość to ramiona potrafiące otulić wszystko, zupełnie wszystko, jak matka przytula swoje dzieci.
Kobiecość to otwartość na przyjęcie i utulenie bezwarunkowe, całkowite oddanie, poprzez gotowość utulenia. To nie oddanie w którym zatraca się siebie służąc jak niewolnica, służąca, prostytutka, nie chodzi o fizyczny aspekt, lecz wewnętrzną, energetyczną otwartość na utulenie, przyjęcie tego co przychodzi w ramiona.
Aby mogło to nastąpić, musi zostać oczyszczone serce, by stać się bazą, siłą miłości, mocą przyjmowania i otulania, jak gleba, która przyjmuje nasionko, czy jajeczko przyjmujące plemnika.
Pochwa jest fizycznym obrazem przyjęcia, abyśmy poprzez nią mogli odczytać aspekt duchowy kobiecości, żeńskiej energii, a dalej wyjść w jeszcze głębsze i szersze poznanie tego aspektu na wielu poziomach istnienia , gdyż to właśnie ta siła rodzi istnienie.
Jest tu jeszcze więcej elementów energii żeńskiej, ale to wyjawiam już na warsztatach i podczas pracy indywidualnej.
Energia żeńska znajduje się w kobiecie i w mężczyźnie, u pierwszej będzie dominująca u drugiego będzie bazą dla powstania męskiej siły.
Moja klientka poczuła całą sobą wolność, miłość, zrozumiała aspekt kobiecości, którego brakowało jej od początku obecnego wcielenia, płynęła energia, ale i łzy wzruszenia.
Pamięć mentalna i emocjonalna jest ?urządzeniem? utrzymującym nasze wzorce, a te tworzą obecną rzeczywistość. Dokonując oczyszczenia przeszłości nie tylko pozbywamy się śmieci, ale transformujemy tematy, które jako dusza chcieliśmy poznać, czyli wprowadzamy nowy program o wyższej duchowej wartości gdzie zrozumienie, wolność, miłość, stają się podstawą życia. Zobaczyć przeszłość nie jest problemem, niestety nic to nie rozwiązuje, spojrzeć jednak na przeszłość z poziomu DUCHA, transformuje tamte doświadczenia.
Tutaj mamy omówiony jako główny problem kobiecość, pokazane zaczątkowe wcielenie z całością emocji, wzorców, następnie uświadomienie czym jest prawdziwa kobiecość i poukładanie tego energetycznie.
Przedstawiony proces ukazuje nam to co jest praprzyczyną obecnego programu na życie, to jedno z narzędzi, następnie tą rozmowy podczas których robimy podobny proces lecz już z pamięcią świadomą. Analizujemy podstawowe tematy życia i transformujemy każdy napotkany wzorzec.
To co zostaje zrozumiane z poziomu Ducha nie spowoduje już konieczności wejścia w trudne doświadczenie życia, gdyż te pojawiają się tylko dla naszej ewolucji, czyli ZROZUMIENIA każdego aspektu istnienia.
Praca którą wykonujemy jest jak rozwiązywanie supełków, zawiązanych dawno temu poprzez trudne doświadczenie.
W wyżej opisanym procesie było jeszcze spotkanie z dotychczasowym Opiekunem Duchowym, jego przesłanie oraz połączenie się ze swoim wyżej wibracyjnym aspektem z przyszłości.
Aby osiągnąć duchową mądrość trzeba oczyścić najpierw serce i umysł ze starych programów. To co rozumiemy jako miłość, jest tylko bramą do prawdziwej MIŁOŚCI, która jest ZROZUMIENIEM ISTNIENIA. Tak jak czakra serca prowadzi do wyższych czakramów, tak miłość prowadzi do WYŻSZEJ KOMUNIKACJI, MĄDROŚCI, JEDNOŚCI, ŹRÓDŁA.
Jezus, który jest symbolem miłości, zbawienia, transformacji, nie używał słodkich słówek, nie rozsyłał różowej energii, nie lukrował, nie ciu ciolił, BYŁ PRAWDĄ ŻYCIA, BYŁ ŚWIADOMOŚCIĄ tego KIM JEST. W swych relacjach nie stosował uprzejmości lecz prawdę. Warto studiować JEGO nauki, aby nie zatrzymać się w swym rozwoju na poziomie różowej energii nicnieznaczności.
Jeśli potrafimy usłyszeć prawdziwe przesłania Jezusa uświadomimy sobie jak blisko poznania Ducha jest nasza nauka. Nie zatrzymujmy się w DRODZE, nie warto, im dalej jesteśmy tym bardziej jest to pasjonujące.
