Z otchłani niemocy powstał Bóg tworzenia. – Czym miłość jest? -zapytał sam siebie. Ona tylko życiem jest, w prostocie swej, wyrażanym w chwili każdej, życiem bez zabezpieczeń, ochrony, lęku i przemocy, bez odgradzania od tego, co światem zewnętrznym wydaje się, a jest przecież wnętrzem własnym. Odgradzasz się od siebie, od serca swego i prawdy – nie żyjesz, bo lękiem życie tworzysz, a on prawdy stworzyć nie zdoła, trucizną jest tylko zapomnienia, nic więcej. A miłość ? Jedność tego, co wewnątrz i na zewnątrz, w górze i na dole, kobiety i mężczyzny, dobra i zła – i połączyły się królestwa i nastał CZAS JEDNOŚCI. Długo to trwało – rzekł Bóg sam do siebie, lecz cudu dokonać zdołałem – człowiekiem w zapomnieniu stałem się, aby teraz na powrót berło wziąć władzy i z człowieka Bogiem się stać w nicości swej, ale i wszystkości istnienia.
Kto potrafi, niech zrozumie/ przekaz/. 2005 r.
